زندگی فاصله ی آمدن و رفتن ماست. شاید آن خنده که امروز دریغش کردیم. آخرین فرصت خندیدن ماست. زندگی همهمه مبهمی از خاطره هاست. هر کجا خندیدیم ، زندگی هم آنجاست. زندگی شوق رسیدن به خداست. خنده کن بی پروا ، خنده هایت زیباست .........

وفای اشک را نازم که در شبهای تنهایی ، گشاید بغض هایی را که پنهان در گلو دارم . . .